Bekliyorum

Bekliyorum

Bugün yine Babalar Günü
Ve ben bugün de silemedim
Gözlerimin önünden kefenle geçişini
Silemedim.

Mezarındaki çiçekleri yolmuş eski karın,
Tek tek sevgiyle dikmiştim.
Benim gücüm kötülüğe yetmez babam,
Parama yeter.
Şimdi güllerle donattım mezarını.

Kızma sakın bana babam,
Yollar uzak,
Mesafeler acı.
Yokluğun artık aman vermiyor.

Tam diyorum:
“Unuttum galiba…”
Soluma saplanıyor bir bıçak.

Biliyor musun,
Bazı geceler rüyalarımda görüyorum seni.
O bal rengi gözlerinle bana bakıyorsun:
“Bir sarılayım,” diyorsun.
Tam koşuyorum…
Kayboluyorsun.

Artık Türk litaratürlerinde kullanılacak,
Acımı tarif eden bir sözcük de bulamıyorum.
Her an aklımdasın,
Her an seni düşünüyorum.

Bazen işe güce dalıp düşünemediğim anlarda
Sevgime ihanet etmişim gibi geliyor.

Evet, seviyorum.
Senin benden hiç duymadığın o kelime:
Seni seviyorum.

Bir kelime bir kalbi yıllarca kanatır mı?
Kanatırmış.
Bazen pişmanlık kaplıyor tüm bedenimi.
“Bir kere,” diyorum,
“Söyleseydin bir kere…”

Sonra açılıyor geçmişimin demirden kapısı,
Paslarla karışık akıyor gözyaşlarım
Ve bir ses kulaklarımı kanatıyor:
“Unuttun mu?”

Hayır, unutmadım.
Ve unutmayacağım.
Bana ansızın el oluşunu,
Elimi nasıl bıraktığını,
Başka çocukların başını okşadığını,
Onlara “evladım” dediğini…
Unutmayacağım.

Unutmanın bir ilacı var mı hâlâ bilmiyorum,
Ama unutmaya çalışıyorum.

Yine dudaklarımı sana hesap sorarken buluyorum.
Olsun…
Her şeye rağmen babamsın.
Ve ben seni çok seviyorum.

Bir gün tamamen unutacağım
Geçmişin geçmeyen acılarını, biliyorum.
Nenem derdi:
“Her şeyin bir vakti, zamanı var.”

Bekliyorum babam…
Bekliyorum.
Dilimin söylediğini,
Yüreğimin onaylayacağı o günü bekliyorum.

Babalar günün kutlu olsun.

Deniz Gece Mavisi