Duvardaki Gölge

Duvardaki Gölge
‎
‎Bir odada ışık vardı,
‎ama kimse lambayı açmamıştı.
‎Ve tam karşı duvarda
‎tek bir gölge duruyordu.
‎Ne insan,
‎ne eşya,
‎sadece bir his.
‎Sanki biri orada durmuş da
‎çok uzun zaman önce gitmiş gibi.
‎
‎Gölgenin şekli net değildi,
‎ama kalbi olan biri
‎baktığında
‎hep aynı cümleyi duyuyordu içinden
‎Ben buradaydım.
‎Senin beklemediğin gün geldim.
‎
‎Kimse o gölgeye dokunamazdı,
‎çünkü dokunan herkes
‎kendi geçmişine çarpardı.
‎Biri ağlar,
‎biri güler,
‎biri hiçbir şey söylemeden odayı terk ederdi.
‎
‎Bir gün
‎bir çift ayak sesi yaklaştı gölgeye.
‎Ne korku vardı o adımlarda
‎ne acele
‎Sadece tanıdık bir sükûnet.
‎Ve biri fısıldadı
‎Ben seninle yürümeye geldim.
‎
‎O an gölge
‎duvardan ayrıldı,
‎ve yere bir iz bıraktı.
‎Tek bir cümle yazılıydı
‎Beni bulan,
‎kendi kalbini hatırlamış demektir.
‎
‎Azra Nimet Öner