Küstüm Gidiyorum

Küstüm Gidiyorum

Ömür ağacını söktüm kökünden
Kestim, gidiyorum..dal sana kalsın
Savruldum, kurtuldum yaprak yükünden
Estim, gidiyorum…yel sana kalsın

Bin yanlış karıştı bir tek doğruma
Gün sustu,sırt döndü gece çağrıma
Gönül ocağında közü bağrıma
Bastım, gidiyorum… kül sana kalsın

Yıkadım bunalık suda yüzümü
Dipsiz kuyulara atım özümü
Yumdum gözlerimi yuttum sözümü
Sustum, gidiyorum…dil sana kalsın

Yapmayıp aşk ile ten cübbesini
Onardım gönlümün kulübesini
Vuslat duvarına düş heybesini
Astım, gidiyorum…tül sana kalsın

Toplayıp derleyip dört yan dört köşe
Ne varsa dürüp de attım ateşe
Aya, yıldızlara, güne, güneşe
Küstüm, gidiyorum… dünya sana kalsın

Ömer Aktaş